Het vroegere spreekwoordenboek in eerst vier (1988), toen zes talen (1992), is bij de derde druk (2000) in omvang vrijwel verdubbeld. Er zijn niet meer lemmata bijgekomen, maar wel veel cultuurhistorische toelichtingen. Alles is gemakkelijk op te zoeken via een uitgebreid Nederlandstalig register waarin ook niet-beginwoorden zijn opgenomen. Als nieuwe talen werden Fries en Afrikaans toegevoegd. De theoretische inleiding en het 'nawoord' (een germanisme!) zijn in wezen gelijkgebleven. De registers in de vreemde talen zijn samengevoegd. Bij dit alles was onvermijdelijk dat een kleinere letter moest worden gebruikt. De literatuurlijst is ondanks enige onderverdeling te omvangrijk om overzichtelijk te zijn. Het boek is nu van een grote allure. Van de derde druk is dit een ongewijzigde bijdruk.