Caricós ye una escoyeta de poemes sobre lo qu?alluma?l mio camín nestos tiempos d?incertidume. Ye tener veinticincoaños y tamién cinco. Ye un tributu a les amigues que guíen y sostienen, dende la distancia y la cercanía, y faen casa tolosrincones. Ye una reflexón sobre otres formes de vivir como disidente, como feminista, nun contestu de crisis ecosocial. Yetamién un alegatu pola allegría y pol placer como espacios de resistencia. Ye una declaración d?intenciones, una miradafirme y amorosa a los mios raigaños y un deséu encendíu de vivir nos mundos qu?imaxino de corazón. Ye un relatu colectivu siempre, cola familia, coles amantes, coles amigues, les compañeres y les vecines. Ye la simple cotidianidá de les taces de café.