Neste outro título inédito e de aparición póstuma fai o autorásimultáneos os anos dunha soa existencia, estremecida e sensible,ácos séculos todos do mundo, que bulen nas copas das árboresámentres as súas raíces descansan no infinito.á

Ocorre, ese encontro da sensibilidade coa verdade, na hora en queáo bosque flota entre o sono e o real agasallándolle epifaníasáa quen ten os sentidos alerta: é dicir, o poeta e, canda el, nós,áos seus lectores. E os versos que Torneiro mediu pacientementeána báscula de precisión da Idea póñense ao servizo da Vida.á

E instálannos na festa da fala, e dispóñennos para a loita contraáo esquecemento, e comprométennos á fin coa defensa da belezaánecesaria. Axúdannos así a rectificar, ao abeiro da lectura e coáguieiro da mellor poesía, a eternidade e un día da nosa condenaáa ser homes e mulleres, transformándoa, celebrativamente, noáagasallo da eternidade e un día de sermos mulleres e homes únicosáe irrepetibles. Na vixilia do bosque, territorio do soño, repúblicaáda palabra. Coa dose xusta da harmonía posible.