" L ' istòria es de las pus polidas, comola d'images e de personatges magics... Mas çò que mai me pivelava èra evidentament la fin. Aquò's règla quasiment generala que los contes se devon acabar dins lo bonur del protagonista principal: e se maridèron e visquèron uroses e agèron un ramat d'enfants. Amb aqueste, non: es dins la mòrt, dins lo big sleep de la mòrt, sens fin ni tèrme que tot se clava. Òr se sap que la mòrt es venguda lo grand tabó de nóstre temps..."